Antyk–Średniowiecze–Nowożytność

W sali Antyk-średniowiecze-nowożytność zaprezentowaliśmy monety będące cennym źródłem informacji o kondycji gospodarczej, kontaktach handlowych, a także polityce fiskalnej danego obszaru. Zaprowadzą nas, chronologicznie, do świata greckich polis, rzymskiej republiki i cesarstwa, do centrów gospodarczych średniowiecznej i nowożytnej Europy. Naszą podróż rozpoczynamy jednak od płacideł, którymi posługiwano się w obrocie handlowym zanim upowszechniły się monety. Na ekspozycji można się przyjrzeć krzyżom katangijskim, muszlom kauri i siekańcom odnajdywanym w średniowiecznych skarbach na terenie Polski. Monety, jako pierwsi, zaczęli bić władcy Lidii w Azji Mniejszej w VII w. p.n.e. Gwarancją wartości wystandaryzowanych emisji był symbol władcy – głowa lwa, którą ciągle można dostrzec na lidyjskiej hemihekcie. Od tego czasu historia pieniądza jest nierozerwalnie związana z historią polityczną, a dzięki znakom, symbolom i portretom umieszczonym na numizmatach możliwa stała się identyfikacja emitenta. Na ekspozycji jest osiem tzw. studni wiedzy, które zawierają dodatkowe informacje o sposobie gospodarowania, stosunkach społecznych, odkryciach i szlakach handlowych. Zaglądając do nich, możemy lepiej zrozumieć ekonomiczne zmiany, jakie na przestrzeni 25 wieków dokonały się w Europie.